కుంచె ఇస్తారనుకుంటే… చీపురిచ్చారు!
సినిమా… కథకుడి ఊహ అయితే, కళా దర్శకుడి సృష్టి. కొన్ని సినిమాలు చూసినపుడు శ్రీకారం నుంచి శుభం వరకూ వేరే ప్రపంచంలోకి వెళ్లొచ్చిన అనుభూతి కలుగుతుంది. తెలుగు సినిమాల్లో అలాంటి ఎన్నో ఊహా ప్రపంచాలకు వాస్తవ రూపం ఇచ్చారు ఆర్ట్ డైరెక్టర్ బ్రహ్మ కడలి. పేరులోనే సృష్టికర్తని పెట్టుకున్న ఈయన తన ప్రయాణం గురించి ఏం చెబుతారంటే…
రతన్పుర్… జీవితంలో ఎప్పటికీ మర్చిపోలేని ఊరు. ఇది నేను పుట్టిపెరిగిన ఊరు కాదు, సృష్టించిన ఊరు. ‘సర్దార్ గబ్బర్ సింగ్’ కోసం హైదరాబాద్లో రతన్పుర్ సెట్ వేశాం. సినిమాలో కథ ఎక్కువ భాగం ఈ ఊళ్లోనే జరుగుతుంది. అందుకే ఊరిని సృష్టించాలనుకున్నాం. మధ్య భారతదేశంలోని ఓ టౌన్షిప్ని పోలి ఉంటుందా ఊరు. ఇళ్లు, దుకాణాలు, సెలూన్, పోలీస్స్టేషన్, బ్యాంకు, పెట్రోల్ బంకు, వాటర్ ట్యాంకు, రైల్వే లెవెల్ క్రాసింగ్తోపాటు ముఖద్వారాన్నీ సృష్టించాం. సాధారణంగా సెట్ వేయడానికి ముందు స్కెచ్ వేస్తాం. దీన్ని మాత్రం ముందు మినియేచర్గా తయారుచేశాం. చిన్న చిన్న మార్పులతో ఫైనల్ చేసుకున్నాక సెట్ వేశాం. రూ.5కోట్లు ఖర్చయింది. హీరో పవన్ కల్యాణ్ గారికి బాగా నచ్చింది. ఆ సినిమా కథ ఆయన రాసిందే. ఆ సెట్ శాశ్వతంగా ఉండిపోయేలా వేయించాలనుకున్నారు కానీ కుదరలేదు. ఒకరోజు నా భుజంమీద చేయివేసి సెట్ మొత్తం కలియదిరిగి… ‘ఇది నా ఇరవై ఏళ్ల కల. నీవల్ల నిజమైంది. థ్యాంక్యూ’ అన్నారు. నా కెరీర్లో అతిపెద్ద, అత్యంత సంతృప్తినిచ్చిన సెట్ అది. కల్యాణ్ గారితో గబ్బర్సింగ్, గోపాల గోపాల, కాటమరాయుడు సినిమాలకీ పనిచేశా. ‘గబ్బర్సింగ్’ నా కెరీర్కు టర్నింగ్ పాయింట్. ఆ అవకాశం ఎలా వచ్చిందో చెప్పేముందు అక్కడివరకూ చేరడానికి చేసిన ప్రయాణం గురించీ మీకు చెప్పాలి.
బొమ్మలు గీయడం అనుకున్నా…
ఆర్ట్లో ప్రవేశం ఉంది కాబట్టి…
ఆర్ట్ డిపార్ట్మెంట్లో చేరితే భవిష్యత్తు ఉంటుందని చెప్పి ఆర్ట్ డైరెక్టర్ పేకేటి రంగా గారి దగ్గర ‘మావిచిగురు’ సినిమాకి అబ్జర్వర్గా చేర్పించారు. ఆర్ట్ డిపార్ట్మెంట్ అంటే పబ్లిసిటీ డిపార్ట్మెంట్ అనుకున్నా. స్కూల్ రోజుల్లో సినిమా టైటిల్స్ని వాటి డిజైన్లలోనే గీసేవాణ్ని. ఆ ధైర్యంతో సెట్కు వెళ్లా. తీరా వెళ్లాక ‘బాబూ, ఇక్కడే సెట్ వేసేది. ఇది మొత్తం ఊడ్చేసెయ్’ అంటూ చేతిలో చీపురు పెట్టాడో సీనియర్. కాసేపు ఏం చేయాలో అర్థం కాలేదు. కానీ మధ్యలో వెళ్లడం పద్ధతి కాదని ఆ పనిచేశా. ఆ విభాగంలోని సృజనాత్మకత నచ్చి తర్వాతా కొనసాగా. ఆపైన మరో ఆర్ట్ డైరెక్టర్ మనీషా రాజుగారి దగ్గర అప్రెంటిస్గా చేరి ‘వినోదం’కి పనిచేశా. రాజుగారు చాలా బిజీ ఆర్ట్ డైరెక్టర్. ఆయన అసిస్టెంట్లకూ బాగా పని ఉండేది. దాంతో చాన్నాళ్లు ఆయన దగ్గరే కొనసాగాను. మూడేళ్లు రూపాయి కూడా రెమ్యునరేషన్ రాలేదు. ‘పని నేర్చుకుంటున్నాం అదే పదివేలు’ అనుకునేవాళ్లం. రాజు గారు మాత్రం ఎప్పుడైనా ‘ఖర్చులకు డబ్బులున్నాయా’ అని అడిగి ఎంతోకొంత చేతిలో పెట్టేవారు. తర్వాత ఆర్ట్ డైరెక్టర్ చిన్నా దగ్గర శివమణి, సూపర్ లాంటి 15 సినిమాలకు పనిచేశా. ఎ.ఎస్.ప్రకాశ్, తోట తరణిలాంటి వారి దగ్గరా ఒకట్రెండు సినిమాలకు పనిచేశా. ఆ తర్వాత ఆనంద్సాయి గారి శిష్యరికం చేసే అవకాశం వచ్చింది. బొమ్మరిల్లు, మున్నా, పరుగు, జల్సా… ఇలా దాదాపు ఓ డజను సినిమాలకు ఆయన దగ్గర పనిచేశా.
అనుకోకుండా ఆర్ట్ డైరెక్టర్నయ్యా…
ఆస్ట్రేలియా వెళ్లమన్నారు.
హరీష్ మాటిచ్చారు…
ఆస్ట్రేలియా వెళ్లబోయే ముందు ‘మిరపకాయ్’కి ఆర్ట్ డైరెక్టర్గా అవకాశం వచ్చింది. ప్రొడక్షన్ కంట్రోలర్ బ్రహ్మానందం గారు హరీష్శంకర్కి నాపేరు సూచించారట. ‘ఆస్ట్రేలియా వెళ్తున్నా, చేయలేన’ని చెప్పా. షూటింగ్ ప్రారంభం కావడానికి టైమ్ పడుతుంది కాబట్టి ఫర్లేదన్నారు. నేను తిరిగి వచ్చేంతవరకూ ఓ అసిస్టెంట్ని పంపించమంటే, సరేనన్నా. ఆర్ట్ డైరెక్టర్ లొకేషన్స్ చూపించే పనుల్నీ చూస్తుంటారు. ‘మిరపకాయ్’ కాలేజీ నేపథ్యంలో ఉంటుంది. కాలేజీ లొకేషన్ కోసం ఎంత వెతికినా దొరకలేదట. డైరెక్టర్కి సహనం రోజురోజుకీ తగ్గుతోందని తెలిసింది. చివరకు ఆస్ట్రేలియా నుంచి వచ్చీరావడంతోనే ‘మూడు లొకేషన్లు చూపిస్తా, ఏదో ఒకటి కచ్చితంగా నచ్చుతుంద’ని చెప్పా. చూపించిన మొదటి లొకేషనే తనకి బాగా నచ్చేసింది. ‘ఇకమీదట నా ప్రతి సినిమాకీ ఆర్ట్ డైరెక్టర్ నువ్వే’ అని ఆరోజు చెప్పాడు హరీష్. ఆ సినిమా హిట్ అయింది. హరీష్కి తర్వాత ‘గబ్బర్సింగ్’ డైరెక్షన్ అవకాశం వచ్చింది. కానీ కల్యాణ్గారు తన ఫ్రెండ్ ఆనంద్సాయిని దాటి నాకా అవకాశం ఇస్తారనుకోలేదు. హరీష్ నా పేరుని కల్యాణ్గారి దృష్టికి తీసుకువెళ్లినపుడు… ‘మీకు ఎవరు కంఫర్ట్గా ఉంటే వాళ్లని పెట్టుకోండి’ అన్నారట. హరీష్ ఆ మాట చెప్పేసరికి ఎంతో సంతోషించా. నేనేంటో నిరూపించుకోవడానికి మంచి అవకాశం అనుకున్నా. కల్యాణ్ గారిని కలిసినపుడు ‘ఏం చేయబోతున్నారు’ అని అడిగితే అప్పటికే సిద్ధం చేేసుకున్న లొకేషన్లూ, సెట్లూ, హీరో హీరోయిన్ల కలర్ ప్యాలెట్ల స్కెచ్లను చూపించా. అవన్నీ చూసి ‘గో ఎహెడ్’ అన్నారు. ఆ సినిమా ఎంత పెద్ద హిట్టో తెలిసిందే. ఆ తర్వాత నేను వెనుదిరిగి చూసుకోలేదు. తర్వాత హరీష్ తోనే ‘రామయ్యా వస్తావయ్యా’ చేశా. డైరెక్టర్ బాబీ మంచి స్నేహితుడు. తన మొదటి చిత్రం ‘పవర్’, తాజా చిత్రం ‘వెంకీ మామ’ సినిమాలకూ పనిచేశా. ‘వెంకీ మామ’ సినిమాని నెల రోజులపాటు కశ్మీర్లో షూటింగ్ చేశాం. అందులో కనిపించే ఆర్మీ సెటప్లన్నీ సెట్లు వేసినవే. నన్ను బాగా ప్రోత్సహించిన దర్శకుల్లో పూరీ జగన్నాథ్ ఒకరు. ఆయనతో ఇద్దరు అమ్మాయిలతో, హార్ట్ ఎటాక్, టెంపర్ సినిమాలకు పనిచేశా. టెంపర్ కోసం వెదురు కర్రలతో ఒక హౌస్ సెట్ వేశా. దానికి మంచి గుర్తింపు వచ్చింది.
నిద్రాహారాలు ఉండవు…
అదే రిటైర్మెంట్ ప్లాన్…
నా పూర్తిపేరు బ్రహ్మేశ్వరరావు. నా శ్రీమతి రాధిక. మాది ప్రేమ వివాహం. వాళ్లది గుంటూరు జిల్లా కొలకనూరు. హైదరాబాద్లో చదివేది. మా కజిన్ క్లాస్మేట్. తనను చూడగానే నచ్చేసింది. తనకు అంగీకారమైతే పెళ్లి చేసుకుంటా నని మా చెల్లితో చెప్పించా. రెండ్రోజుల తర్వాత నా ప్రేమను అంగీకరించింది. కానీ వాళ్లింట్లో ఒప్పుకోలేదు. సినిమా రంగంలోని వాళ్లు వద్దని అభ్యంతరం చెప్పారు. మేం పెళ్లి చేసుకున్న ఆరు నెలలకు వాళ్ల మనసు మారింది.
* మాకు ఇద్దరు అబ్బాయిలు. తన్విన్ సాయి, రిత్విక్ సాయి. గురువుగారు ఆనంద్సాయి మీద గౌరవంతో పిల్లల పేర్ల చివర్లో సాయి అని పెట్టాను.